Денес е нормално да имаме тоалети во удобноста на нашиот дом, но пред 19-тиот век, ова било незамисливо. Она што сега го знаеме како бања се појавило во Европа на крајот на 1800-тите години кога водата станала широко распространета во домаќинствата. Претходно имало само јавни бањи, каде било вообичаено се игра, дружи па дури и да се разговара додека се вршат физиолошки потреби. Не можеме да замислиме нешто вакво во денешно време, па затоа решивме да споделиме интересни факти за античките тоалети, кои сигурно ќе направат да ни биде мило што имаме приватен тоалет.

Тие биле заеднички

Од Римската империја до средниот век, мажите и жените се миеле во заеднички бањи. Изградени и управувани од државата, тие биле вообичаена дневна дестинација за капење и дружење. Овие повеќенаменски згради биле базени, но исто така и продавници, гимназии и библиотеки. Некои можеле да соберат до 1.600 луѓе.

Тие воопшто не биле приватни

Сместени во урбаните центри, тоалетите биле објекти што обично биле дизајнирани покрај градините во еден град и во нив се сместувале повеќе луѓе истовремено. Она што сега е исклучително приватен момент, не бил толку приватен во 1 век пр.н.е., бидејќи  Римјаните го гледале како општествена активност.

Тие биле навикнати да јадат и да се среќаваат со луѓе

Римјаните јаделе, играле и миеле заби во овие бањи. За нив тоа било сосема нормална навика и не им пречело да ги вршат своите физиолошки потреби додека се дружат со другите.

Имале заеднички сунѓер за бришење

Тоалетна хартија сè уште не постоела во Антички Рим, па наместо тоа, се користел морски сунѓер врзан за дрвен стап. Можеби најизненадувачки, римските јавни тоалети немале приватни кабини, па сунѓерот, откако ќе го искористеле, повторно го враќале во кофа со солена вода или оцет.

Тие требало да се испразнат рачно

Употребата на тоалетот постепено била усвоена од општеството на 18 век, така што дури и во средината на овој век била вообичаена употреба на тоалети, чија содржина ја испразнуваа работници. Тие биле задолжени за собирање отпад, навечер кога улиците биле празни.

Отпадот бил фрлан на улиците

Во античко време, „селектирање на отпад“ било класна привилегија. Така, во отсуство на затворен тоалет, луѓето во Единбург извикувале „Гардило!“ за да ги предупредат минувачите за отпадот што требало да го фрлат од нивниот прозорец.